O día 10 empezaron as clases de novo pero faltaron algúns varios días porque estiveron enfermos.
O venres desa semá aínda faltaba Antía e varios saíron un rato á cita do médico... Pero aínda tivemos ánimo para facer, ó final, unha orquestra con Roberto!!! E gustounos moito. Eu estiven griposa esta fin de semán e hoxe, día 17, falta Alba. Sara
Fomos rematando de poñer as etiquetas cos nomes nos murais das follas que recollimos no outono. Sara
Clasificámolas en 2 murais según foran de árbores caducas ou perennes. Sara
Tiveron que vir amañar unha cisterna porque botaba auga sen parar. Veu facelo Alfonso, do Concello. Sara
Mandáronnos 1 pizarra dixital pero aínda non a estreamos e estamos desexándoo!!!! Faltannos conexións e orientacións para empezar... Alba
Nas escolas celébrase o día da PAZ o día 30 e fomos facendo antes moitas cousas, aprendimos varias cantigas e xogos solidarios, etc. Fixeron esta folla cada unha de 3 anos. Tocou de poñer a de Yasmín esta vez. Alba
E esta cada un de 4 anos. O día 26 xa a levaron a casa todos pero eu estiven enferma 15 días e aínda non a fixen. Alba
E esta as de 5 anos pero, como dixen, aínda non o fixen. Vemos que todas teñen a palabra Paz en Braille e en linguaxe de signos. Alba
Retomamos o Braille de novo (código de escritura para ler e escribir cando non se ve), Mariluz tamén nos axuda iniciando ás pequeniñas. Alba
O luns día 24 fixemos galletas con formas que se relacionan coa Paz. Patricia, a nai de Candela, deunos a receita e veunos axudar.
Usamos: 250 gramos de manteiga, medio quilo de fariña, 150 gramos de zucre moreno e 1 ovo. Primeiro puxemos a manteiga enriba do radiador para que se ablandara, batimos o ovo, e logo botamos a manteiga e revolvimos. Era divertido pero movíasenos o prato... Sara Despois botamos o zucre e revolvimos e logo a fariña e amasamos. Despois de estar ben amasado todo fixemos bolas grandiñas e as metimos no frigo máis dun cuarto de hora porque dixo Patricia que así a masa se podía estirar millor.
Patricia díranos enseguida un truco para que o prato non se nos movera: poñer unha toalla ou un pano debaixo... E tiña razón, logo non se nos movía. E fixemos todo moito máis doado!! Sara
Fixemos varias fornadas na escola... e tivo mesmo que levar Patricia a casa para facer as últimas... Todas estas cousas levan o seu tempo!!! Sara
Gardáronas cada un na súa bolsiña. O 26 probáronas, leváronas para casa e gardaron para min que seguía enferma. Graciñas!!! Deixaron algunhas para comer ó día seguinte na escola e para invitar a Mariluz. Na foto, Sara ten tamén a miña bolsiña e levouma a casa. Eu probeinas ese día pero comer, cominas o domingo, día da Paz. Estaban riquísimas!!! Alba
As de casa son para comer o día da Paz pero... haber se logramos esperar...!!!
O 27 rematamos o noso mural da PAZ. E Alba sigue enferma. Fixémolo entre os de 4 e 5 anos e as de 3 anos axudaron a repasar algunhas letras cos rotuladores. Xeila
Tamén reflexionamos e escribimos moito sobre a Paz. Se todos a queremos lograrémola!!! Xeila
A Paz no CRA, e Alba tampouco poido vir!! O día 28 celebramos o día escolar da Paz en Valdoviño, primeiro contáronnos un conto sobre os números e logo fomos pasando por 4 obradoiros e ó final cantamos en 2 rodas a cantiga que nos ensinou Roberto "Opa itaitai é". Ás 12 tamén comimos a Parva...
Saudamos especialmente a Elisa e ós nosos amigos de Vilaboa que vemos eiquí. Faltou Martín. Con eles mantemos correspondencia escolar desde hai varios cursos.
Alí fixemos un mural con bandeiras entre todos, todos, de todas as escolas do CRA Esquío, pero non nos deu tempo a falar e reflexionar sobre o tema da frase que se escribeu, por iso Sabela o trouxo o dia 31 á nosa escola e quedámonos pasmados porque non o víramos rematado, porque nós estivemos nos primeiros grupos que o foron iniciando e seguindo... O 31 repasamos con rotuladores grosos a frase, para que se vira mellor, e di: "Non hai camiño para PAZ, a PAZ é o camiño" de M. Gandhi que soubo loitar pacificamente. Sara
Ese mesmo día levouno Mariluz para expeñolo ou que o leven a outra das escolas. MateoO luns día 24 fixemos galletas con formas que se relacionan coa Paz. Patricia, a nai de Candela, deunos a receita e veunos axudar.
Usamos: 250 gramos de manteiga, medio quilo de fariña, 150 gramos de zucre moreno e 1 ovo. Primeiro puxemos a manteiga enriba do radiador para que se ablandara, batimos o ovo, e logo botamos a manteiga e revolvimos. Era divertido pero movíasenos o prato... Sara Despois botamos o zucre e revolvimos e logo a fariña e amasamos. Despois de estar ben amasado todo fixemos bolas grandiñas e as metimos no frigo máis dun cuarto de hora porque dixo Patricia que así a masa se podía estirar millor.
Patricia díranos enseguida un truco para que o prato non se nos movera: poñer unha toalla ou un pano debaixo... E tiña razón, logo non se nos movía. E fixemos todo moito máis doado!! Sara
Fixemos varias fornadas na escola... e tivo mesmo que levar Patricia a casa para facer as últimas... Todas estas cousas levan o seu tempo!!! Sara
Gardáronas cada un na súa bolsiña. O 26 probáronas, leváronas para casa e gardaron para min que seguía enferma. Graciñas!!! Deixaron algunhas para comer ó día seguinte na escola e para invitar a Mariluz. Na foto, Sara ten tamén a miña bolsiña e levouma a casa. Eu probeinas ese día pero comer, cominas o domingo, día da Paz. Estaban riquísimas!!! Alba
As de casa son para comer o día da Paz pero... haber se logramos esperar...!!!
O 27 rematamos o noso mural da PAZ. E Alba sigue enferma. Fixémolo entre os de 4 e 5 anos e as de 3 anos axudaron a repasar algunhas letras cos rotuladores. Xeila
Tamén reflexionamos e escribimos moito sobre a Paz. Se todos a queremos lograrémola!!! Xeila
A Paz no CRA, e Alba tampouco poido vir!! O día 28 celebramos o día escolar da Paz en Valdoviño, primeiro contáronnos un conto sobre os números e logo fomos pasando por 4 obradoiros e ó final cantamos en 2 rodas a cantiga que nos ensinou Roberto "Opa itaitai é". Ás 12 tamén comimos a Parva...
Saudamos especialmente a Elisa e ós nosos amigos de Vilaboa que vemos eiquí. Faltou Martín. Con eles mantemos correspondencia escolar desde hai varios cursos.
Alí fixemos un mural con bandeiras entre todos, todos, de todas as escolas do CRA Esquío, pero non nos deu tempo a falar e reflexionar sobre o tema da frase que se escribeu, por iso Sabela o trouxo o dia 31 á nosa escola e quedámonos pasmados porque non o víramos rematado, porque nós estivemos nos primeiros grupos que o foron iniciando e seguindo... O 31 repasamos con rotuladores grosos a frase, para que se vira mellor, e di: "Non hai camiño para PAZ, a PAZ é o camiño" de M. Gandhi que soubo loitar pacificamente. Sara
No hay comentarios:
Publicar un comentario